จดหมายของแม่
เผยแพร่เมื่อ: โดย: 60ss
| Am | Am || C | C |
| Am | Am || C | C || Am |
| Am | C || Em G | Am |
| Am | C || Em G | Am |
ดินสอมาจอจุAmด ลงบนสมุดขาCวเขียนจดหมายร่ายยาGว ถึงลูกยอดดวงแAmดสาธยายขึ้Amนเป็นปลายหน้าบทCเท้าความถามให้หมGด หมดหัวใจของแม่Am
ข้างเตียงจุดเกียงตุงAmเปิดมุ้งทุ้งเรื่องราCว เห็นพ่อของเจ้Gากะเขาเที่ยวบ่นอยู่กับแม่Amบ้านกะไม่หลAmบ เรียนไม่จบกันสักทีCเรียนนานหลายปีG ไปทำไอ้ไหรกันแน่Am
ถ้าเบี้ยพ่อหมAmด คงอดหม้ายไหรส่Cงเรี่ยวแรงที่มั่นคGง ปลดปลงสังขารแย่Amเดือนสิบเดือนห้า ไม่หลบมาหาคนแก่Cแม่อยากอีถามสูแลG เลยเท้าความถามว่Amา
ปริญญAmง.. ปริญญGา..ฮEmา.. ฮGา.. ฮAmา..ปริญญAmง.. ปริญญGา..ฮEmา.. ฮGา.. ฮAmา..
ปริญญAmง ปริญญCาลูกเอากลับมGาให้แม่ได้หม้ายนุ้Amยเรียนให้เก่Amง ไม่ใช่คนขี้คุCยทำได้หม้ายนุ้Gย ให้พ่อแม่บายใจAm
เรียนไม่จAmบกะให้หลบเมืองใต้CสวนยางมากมาGยให้เจ้าได้มากรีAmดอนาคAmตเจ้ากลัวไม่เรืองรุ่Cงอีไปทำนากุ้Gง กะซื้อที่เขาสักหิดAm
อีทำสวนปาล์Amม สวนเรียน สวนตอCอีทำสวนเงาGะ สร้างฐานะชีวิตAmดีหวาเจ้Amา ไปเดินทางผิCดเที่ยวติดยาเสพติGด เดินหัวขวิดหัวตุAmง
| Am | C || Em G | Am |
| Am | C || Em G | Am |
ฟังแม่ตะบ่าAmว บอกให้เจ้ายึดถืCออย่าให้เสียชื่Gอที่เกิด เป็นคนด้ามขวAmานเรียนให้เก่Amง ไม่ใช่เรียนให้นาCนอย่าทำตัวอันธพาGล เดินให้เด็กเรียกหลวงAm
หวงอีสาAmว เจ้าตัวนุ้Cยช่างพูดช่างคุGย ยอดดวงใจของพ่Amอไร้เดียงสAmา สาวบ้านนา บ้านนอCกเข้าเมืองบางกอGก อีทันคนละหม้ายหAmนอ
ขอเบี้ยเท่าใดAm กะส่งให้สูทั้งเพCสูอย่าเกเรG เที่ยวหกแม่ หลอกพ่Amอพ่อเฒ่าชแAmร แม่แก่ชรCากำลังวังชาGกะถดถอยร่อยหรAmอ
อย่าเที่ยวดึก ๆAm อย่าเที่ยวนั่งมึกเหล้Cายาเส้น ยาขาGว สาว ๆ มาเที่ยวล่Amอลูกสาวแม่น่ากอAmด เจ้าจงเป็นยอดนารีCเป็นกุลสตรีG อย่าอ้อรี้ชีกAmอ
จบจดหมาย ของแม่แค่นี้Cขอให้ลูกโชคดีG เป็นคนดีของแม่พ่Amอสั่งลูกเสร็จสรAmรพ แม่กะจับดินสCอลงท้าย ปลG. ให้หลวงพ่อทวดคุ้มครAmอง
| * |
ปริญญAmง.. ปริญญGา..ฮEmา.. ฮGา.. ฮAmา..ปริญญAmง.. ปริญญGา..ฮ่Emา.. ไGอ้.. นุ้Amย..
| Am | Am | C | C | ( x2 ) | Am |
เนื้อเพลง จดหมายของแม่ ชัย ฅนสองเลดินสอมาจอจุด ลงบนสมุดขาว เขียนจดหมายร่ายยาว ถึงลูกยอดดวงแด สาธยายขึ้นเป็นปลายหน้าบท เท้าความถามให้หมด หมดหัวใจของแม่ ข้างเตียงจุดเกียงตุง เปิดมุ้งทุ้งเรื่องราว เห็นพ่อของเจ้า กะเขาเที่ยวบ่นอยู่กับแม่ บ้านกะไม่หลบ เรียนไม่จบกันสักที เรียนนานหลายปี ไปทำไอ้ไหรกันแน่ ถ้าเบี้ยพ่อหมด คงอดหม้ายไหรส่ง เรี่ยวแรงที่มั่นคง ปลดปลงสังขารแย่ เดือนสิบเดือนห้า ไม่หลบมาหาคนแก่ แม่อยากอีถามสูแล เลยเท้าความถามว่า ปริญญงปริญญา ฮาฮา ฮา ปริญญงปริญญา ฮาฮา ฮา ปริญญง ปริญญา ลูกเอากลับมาให้แม่ได้หม้ายนุ้ย เรียนให้เก่ง ไม่ใช่คนขี้คุย ทำได้หม้ายนุ้ย ให้พ่อแม่บายใจ เรียนไม่จบกะให้หลบเมืองใต้ สวนยางมากมายให้เจ้าได้มากรีด อนาคตเจ้ากลัวไม่เรืองรุ่ง อีไปทำนากุ้ง กะซื้อที่เขาสักหิด อีทำสวนปาล์ม สวนเรียน สวนตอ อีทำสวนเงาะ สร้างฐานะชีวิต ดีหวาเจ้า ไปเดินทางผิด เที่ยวติดยาเสพติด เดินหัวขวิดหัวตุง ฟังแม่ตะบ่าว บอกให้เจ้ายึดถือ อย่าให้เสียชื่อที่เกิด เป็นคนด้ามขวาน เรียนให้เก่ง ไม่ใช่เรียนให้นาน อย่าทำตัวอันธพาล เดินให้เด็กเรียกหลวง หวงอีสาว เจ้าตัวนุ้ย ช่างพูดช่างคุย ยอดดวงใจของพ่อ ไร้เดียงสา สาวบ้านนา บ้านนอก เข้าเมืองบางกอก อีทันคนละหม้ายหนอ ขอเบี้ยเท่าใด กะส่งให้สูทั้งเพ สูอย่าเกเร เที่ยวหกแม่ หลอกพ่อ พ่อเฒ่าชแร แม่แก่ชรา กำลังวังชากะถดถอยร่อยหรอ อย่าเที่ยวดึกๆอย่าเที่ยวนั่งมึกเหล้า ยาเส้น ยาขาว สาวๆมาเที่ยวล่อ ลูกสาวแม่น่ากอด เจ้าจงเป็นยอดนารี เป็นกุลสตรี อย่าอ้อรี้ชีกอ จบจดหมาย ของแม่แค่นี้ ขอให้ลูกโชคดี เป็นคนดีของแม่พ่อ สั่งลูกเสร็จสรรพ แม่กะจับดินสอ ลงท้าย ปลให้หลวงพ่อทวดคุ้มครอง ปริญญงปริญญา ฮาฮา ฮา ปริญญงปริญญา ฮ่าไอ้นุ้ย