เปราะบาง
เผยแพร่เมื่อ: โดย: 60ss
| C | C || C | C |
หนCทาง.. ยังดูFเหมือนเดิมมีแสEm7งไฟ มีผู้Am7คนรอบกาFmaj7ย..
จากคนCร้อยพันที่ยืนใกล้กันกลับรู้สึกว่าไกFลแสนไกลเมื่อไรมันหาEm7ยไป..จากหัวAm7ใจ..ของFmaj7เราโว้.G7sus4. โอ..
Csus2 ทำไมแค่ลมเพียงแผ่วเบา ยังทำให้เหน็บหนาว Fmaj7 แค่เพียงแผ่นฟ้าที่ว่างเปล่า ยังทำให้มีน้ำEm7ตา ทำไมมัAm7นช่างเปราะบางเหลือเกิFmaj7น อ่อนแอG7sus4จนเกินจะเข้าใจ
ครั้Cงหนึ่ง.. ที่เคFยสัมผัส..ในหัวEm7ใจ ว่ารักAm7ยังเหลืออFmaj7ยู่..
แต่วันCmaj7นี้ดูเหมือนมันลบเลือนก่อนที่อบอุ่นจาFงหายไปสักวันถ้าล้มEm7ลง จะมีAm7ใครสนFใจ.. G7sus4
Csus2 ทำไมแค่ลมเพียงแผ่วเบา ยังทำให้เหน็บหนาว Fmaj7 แค่เพียงแผ่นฟ้าที่ว่างเปล่า ยังทำให้มีน้ำEm7ตา ทำไมมัAm7นช่างเปราะบางเหลือเกิFmaj7 | G7sus4น..
Csus2 ร่องรอยจากคำไม่กี่คำ ยังทำให้ปวดร้าว Fmaj7 แค่เพียงแววตาที่ว่างเปล่า ยังทำให้เจ็บหัวEm7ใจ ทำไมAm7มันช่างเปราะบางเหลือเกิFmaj7น.. และชีวิG7sus4ตเมื่อไรจะเข้มแข็งพอ
| Csus2 | Csus2 || Fmaj7 | Fmaj7 |
| Am7 | G || Fmaj7 | G7sus4 |
Csus2 วิงวอนให้มันสิ้นสุดลง..
Dsus2 ทำไมแค่ลมเพียงแผ่วเบา ยังทำให้เหน็บหนาว Gmaj7 แค่เพียงแผ่นฟ้าที่ว่างเปล่า ยังทำให้มีน้ำF#mตา ทำไมมัBm7นช่างเปราะบางเหลือเกิGน.. ไม่รู้Aเมื่อไรจะผ่านพ้น
Dsus2 ร่องรอยจากคำไม่กี่คำ ยังทำให้ปวดร้าว Gmaj7 แค่เพียงแววตาที่ว่างเปล่า ยังทำให้เจ็บหัวF#mใจ ทำไมมัBm7นช่างเปราะบางเหลือเกิGน และชีวิAตเมื่อไรจะเข้มแข็งพอ
| Dsus2 | Dsus2 || Gmaj7 | Gmaj7 || Bm7 | A | G |
และชีวิAตเมื่อไรจะเข้มแข็งพอ
| Dsus2 | Dsus2 || Gmaj7 | Gmaj7 |
ไม่รู้Bm.. ไม่รู้A/C#.. ไม่รู้G..และชีวิAตเมื่อไรจะเข้มแข็งพอ
| Dsus2 | Dsus2 || Gmaj7 | Gmaj7 || Bm7 | A | G |
และชีวิAตเมื่อไรจะเข้มแข็งพอ
| Dsus2 | Dsus2 | Gmaj7 | Gmaj7 | ( x4 ) | Dsus2 |
เนื้อเพลง เปราะบาง bodyslam (บอดี้สแลม)หนทางยังดูเหมือนเดิม มีแสงไฟ มีผู้คนรอบกาย จากคนร้อยพันที่ยืนใกล้กัน กลับรู้สึกว่าไกลแสนไกล เมื่อไรมันหายไปจากหัวใจของเรา โว้โอ ทำไมแค่ลมเพียงแผ่วเบา ยังทำให้เหน็บหนาว แค่เพียงแผ่นฟ้าที่ว่างเปล่า ยังทำให้มีน้ำตา ทำไมมันช่างเปราะบางเหลือเกิน อ่อนแอจนเกินจะเข้าใจ ครั้งหนึ่งที่เคยสัมผัส ในหัวใจ ว่ารักยังเหลืออยู่ แต่วันนี้ดูเหมือนมันลบเลือน ก่อนที่อบอุ่นจางหายไป สักวันถ้าล้มลง จะมีใครสนใจ ทำไมแค่ลมเพียงแผ่วเบา ยังทำให้เหน็บหนาว แค่เพียงแผ่นฟ้าที่ว่างเปล่า ยังทำให้มีน้ำตา ทำไมมันช่างเปราะบางเหลือเกิน ร่องรอยจากคำไม่กี่คำ ยังทำให้ปวดร้าว แค่เพียงแววตาที่ว่างเปล่า ยังทำให้เจ็บหัวใจ ทำไมมันช่างเปราะบางเหลือเกิน และชีวิตเมื่อไรจะเข้มแข็งพอ วิงวอนให้มันสิ้นสุดลง ทำไมแค่ลมเพียงแผ่วเบา ยังทำให้เหน็บหนาว แค่เพียงแผ่นฟ้าที่ว่างเปล่า ยังทำให้มีน้ำตา ทำไมมันช่างเปราะบางเหลือเกิน ไม่รู้เมื่อไรจะผ่านพ้น ร่องรอยจากคำไม่กี่คำ ยังทำให้ปวดร้าว แค่เพียงแววตาที่ว่างเปล่า ยังทำให้เจ็บหัวใจ ทำไมมันช่างเปราะบางเหลือเกิน และชีวิตเมื่อไรจะเข้มแข็งพอ และชีวิตเมื่อไรจะเข้มแข็งพอ ไม่รู้ ไม่รู้ ไม่รู้ และชีวิตเมื่อไรจะเข้มแข็งพอ และชีวิตเมื่อไรจะเข้มแข็งพอ