กลิ่นลาบที่สีลม
เผยแพร่เมื่อ: โดย: 60ss
Em ผู้เฒ่าเพิ่นว่า หม่องใด๋ ที่ใด๋ มีกลิ่นลาบงัวบ่ต้องมาตั๋ว เพราะกลิ่นข้าวคั่วมันตั๋วบ่ได้ผู้เฒ่าเพิ่นว่า หม่องใด๋ ที่ใด๋ มีกลิ่นลาบงัวบ่ต้องมาตั๋ว เพราะกลิ่นข้าวคั่วมันตั๋วบ่ได้
| Em | D || Em | D |
เป็นคนบ้าน ๆEm มาขายแรงงานในเมืองงาม ๆเป็นคนต่ำ ๆ Dมาอยู่ในกลางดงตึกสูง ๆชื่อว่าสีลEmม ในย่านสังคม ที่เฟื่อง ที่ฟุ้งฝรั่ง ชาวโลก ชาวกรุDง เอิ้นว่าชั้นสูงกะแล้วกัน
ถนนรถรEmา แสงสีตระการ อาคารร้านรวงสุดยอดเมืองหลDวง โฮมอยู่ตรงนี้ หม่องนี้ทั้งนั้นผู้คนบ้านเฮEmาแทรกตัวอยู่ในเครื่องแบบแรงงานเสื้อผ้า หน้าผม อาหDาร กะเนียนไปกับเจ้านายซั่นตัEm๋ว
อ้Emาว.. ได้กลิ่นข้าวคั่วร้านมองสิปัDวร์ แล้วกลิ่นลาบงัวลอยมาแต่ไEmสอ้Bmาว.. อยู่กลางสีAnลมกลิ่นเพี้ยขม ๆBm มันลอยติดลมมาได้Emจังใด๋
ผู้เฒ่าว่าไEmว้ หม่องใด๋ ที่ใด๋มีลาบงัวบ่ต้องมาตั๋Cว มีคนบ้านเฮDา รับรองไGด้งานบีบปลอมตัEmว แต่คนบ้านเฮาบ่เคยปลอมใจแคนจ้าวยามใดAm ก็หลงฟ้อนใBmส่คือเก่านั่นล่Emะ
สิอยู่สีลEmม อยู่ในสังคม เมืองศรีวิไลอีสานอยู่ไสC ก็คือเครื่องหมาDยของมิตรภาGพเสียงแคน เสียงลำEm บ่เลือกหม่องม่วนอีหลีเด้ครัAmบเจ้านายขอรัDบ อย่าอ่งเลยครับ มาหย่าวนำกันEmเจ้านายขอรัAmบ อย่าอ่งเลยครัDบ มาหย่าEmวนำกัน
| Em | D || Em | D |
จะอยู่ที่ไหEmน ก็ไม่เคยลืม ว่าเราเป็นใครดนตรีอยู่ในหัวใDจ จะชนชั้นใดกะมาม่วนนำกัน
แค่ลองเปิดใEmจ บ่ต้องอายดอกครับบ่ต้องมาด ต้องซง มาสนุกเลยครับปวดหัวงานหนัDก พักเอาไว้ก่อนครับมื้อสันวันดี เชิญหม่องนี่เลยครัBmบ
| Em | D || Em | D |
Em เอาฮันนี่ คันสิเว้าเรื่องเก่าวันก่อDน วันก่อน วันก่อน คิดขึ้นมา กะละแม่นคึดฮอEmด คึดฮอดยามกิน ยามนอน แม่นอยู่ไสกะบ่คือ บ้านเกิDด เมืองนอน นอน นอน นอน นอน นอน นอน นอน เด้อนายเดEmอ เด้อนายเดอ เด้อนายเดอ เด้อ ๆ นายเดอ
วันไหนหัวใจฉันล้Emา วันไหนหัวใจล้าอ่อนคิดถึงบ้านเฮาก่อน กะมีแรงขึ้นมBmาสู้เพื่อคนที่รักนั่นหนDา สู้เพื่อคนที่รักนั่นหนาบอกใจตัวเองว่า ให้อดเอาสาก่Gอน
ท้องนารอฉันสาก่Emอน เถียงนารอฉันสาก่อนจะกลับไปแน่นอน ถ่าก่อนเถียงBmนาสูดกลิ่นไอดินดอกหญ้Dา ไปสูดกลิ่นไอดินดอกหญ้าดีกว่าเป็นบ้าดมกลิ่นฝุ่นควัGนเด้อนายเด้Emอ เด้อนายเด้อเด้อนายเด้อ เด้อ ๆ นายเด้อ
| C D | Em |
| * | ** | *** |
| Em | D | ( x2 ) | Em |
เนื้อเพลง กลิ่นลาบที่สีลม มนต์แคน แก่นคูน , ตรี ชัยณรงค์ , เบียร์ พร้อมพงษ์ ผู้เฒ่าเพิ่นว่า หม่องใด๋ ที่ใด๋ มีกลิ่นลาบงัว บ่ต้องมาตั๋ว เพราะกลิ่นข้าวคั่วมันตั๋วบ่ได้ ผู้เฒ่าเพิ่นว่า หม่องใด๋ ที่ใด๋ มีกลิ่นลาบงัว บ่ต้องมาตั๋ว เพราะกลิ่นข้าวคั่วมันตั๋วบ่ได้ เป็นคนบ้านๆมาขายแรงงานในเมืองงามๆเป็นคนต่ำๆมาอยู่ในกลางดงตึกสูงๆชื่อว่าสีลม ในย่านสังคม ที่เฟื่อง ที่ฟุ้ง ฝรั่ง ชาวโลก ชาวกรุง เอิ้นว่าชั้นสูงกะแล้วกัน ถนนรถรา แสงสีตระการ อาคารร้านรวง สุดยอดเมืองหลวง โฮมอยู่ตรงนี้ หม่องนี้ทั้งนั้น ผู้คนบ้านเฮาแทรกตัวอยู่ในเครื่องแบบแรงงาน เสื้อผ้า หน้าผม อาหาร กะเนียนไปกับเจ้านายซั่นตั๋ว อ้าว ได้กลิ่นข้าวคั่ว ร้านมองสิปัวร์ แล้วกลิ่นลาบงัวลอยมาแต่ไส อ้าว อยู่กลางสีลม กลิ่นเพี้ยขมๆมันลอยติดลมมาได้จังใด๋ ผู้เฒ่าว่าไว้ หม่องใด๋ ที่ใด๋มีลาบงัว บ่ต้องมาตั๋ว มีคนบ้านเฮา รับรองได้ งานบีบปลอมตัว แต่คนบ้านเฮาบ่เคยปลอมใจ แคนจ้าวยามใด ก็หลงฟ้อนใส่คือเก่านั่นล่ะ สิอยู่สีลม อยู่ในสังคม เมืองศรีวิไล อีสานอยู่ไส ก็คือเครื่องหมายของมิตรภาพ เสียงแคน เสียงลำ บ่เลือกหม่องม่วนอีหลีเด้ครับ เจ้านายขอรับ อย่าอ่งเลยครับ มาหย่าวนำกัน เจ้านายขอรับ อย่าอ่งเลยครับ มาหย่าวนำกัน จะอยู่ที่ไหน ก็ไม่เคยลืม ว่าเราเป็นใคร ดนตรีอยู่ในหัวใจ จะชนชั้นใดกะมาม่วนนำกัน แค่ลองเปิดใจ บ่ต้องอายดอกครับ บ่ต้องมาด ต้องซง มาสนุกเลยครับ ปวดหัวงานหนัก พักเอาไว้ก่อนครับ มื้อสันวันดี เชิญหม่องนี่เลยครับ เอาฮันนี่ คันสิเว้าเรื่องเก่าวันก่อน วันก่อน วันก่อน คิดขึ้นมา กะละแม่นคึดฮอด คึดฮอดยามกิน ยามนอน แม่นอยู่ไสกะบ่คือ บ้านเกิด เมืองนอน นอน นอน นอน นอน นอน นอน นอน เด้อนายเดอ เด้อนายเดอ เด้อนายเดอ เด้อๆนายเดอ วันไหนหัวใจฉันล้า วันไหนหัวใจล้าอ่อน คิดถึงบ้านเฮาก่อน กะมีแรงขึ้นมา สู้เพื่อคนที่รักนั่นหนา สู้เพื่อคนที่รักนั่นหนา บอกใจตัวเองว่า ให้อดเอาสาก่อน ท้องนารอฉันสาก่อน เถียงนารอฉันสาก่อน จะกลับไปแน่นอน ถ่าก่อนเถียงนา สูดกลิ่นไอดินดอกหญ้า ไปสูดกลิ่นไอดินดอกหญ้า ดีกว่าเป็นบ้าดมกลิ่นฝุ่นควัน เด้อนายเด้อ เด้อนายเด้อ เด้อนายเด้อ เด้อๆนายเด้อ