เรียนและงาน
เผยแพร่เมื่อ: โดย: 60ss
| Em | Em || D | D || Em | Em |
Em ออกเดินจากบ้านสู่เมืองฟ้Emา สู่เมืองเทวาเมืองบางกอDก เดินทางเดียวดายจากบ้านนอDก มาเล่า มาเรียน มาศึกEm | Em Dษา
Em เจอะคนทั้งแบบนี้แบบนั้น Em เจอะทั้งแมงวันทั้งจิ้งจอDก เจอทั้งคนดีคนกลับกลอDก คนหวังปอกลอกมีมากEm | Em Dมาย
Em ตั้งใจร่ำเรียนทุกค่ำเช้Emา ถึงหนักถึงเบาไม่ร้องบอDก อยู่ไปวันๆ เหมือนมีปลอDก ลากคอให้เดินตามEm | Em Dทาง
Em ชี้ให้ฉันเดินไปทางไหEmน จะเร่งรีบไปตามคุณบอDก หัวใจเฉื่อยชาแต่ช้ำชอDก แตกหักยับเยินป่นEm | Em Dปี้
Em ชี้ให้ฉันเขียนฉันรีบเขีEmยน ชี้ให้ฉันเรียนให้ฉันสอDบ แข่งขันกันไปหลายรอDบ เหมือนเลือกเอาหมาพันEm | Em Dธุ์ดี
Em ทำเพื่อหนทางที่วาดหวัEmง รีดเค้นพลังพุ่งพวยออDก ก็ตามประสาคนจนตรอDก หวังงานทำเงินเลี้ยงครอบEm | Em Dครัว
Em จวบจนฉันจบการศึกษEmา รับใบปริญญาที่ฉันชอDบ สุขใจแค่ไหนไม่ต้องบอDก ยิ้มพลางเดินพลางสบาEm | Em Dยดี
Em รีบเดินย่ำต๊อกหางาEmน ความสดชื่นบานที่เคยมีD เริ่มหดเริ่มหายลงทุกทีD ไม่มี ไม่มี ไม่มีงEm | Em Dาน
Em รับคน 15 คนทำงาEmน เด็กฝากเด็กท่านเอา 1 โหDล ที่เหลือหมื่นพันร้องไห้โDฮ ระบบทางแก้ไม่Em | Em Dมี...
| Em | Em || D | D || Em | Em | Em D |
| Em | Em || D | D || Em | Em || Em D | Em |
Em หลายที่หลายแห่งคนทำงาEmน เช้าชามเย็นชาม 2 ขั้นปีD แต่คนขยันทำงานดีD ไม่มี ไม่มี ไม่มองEm | Em Dมา
Em อย่างงี้เมื่อไหร่บ้านเมืองไทEmย เจริญก้าวไปทัดเทียมทัDน นานาประเทศดั่งคำขวัDญ ที่เขียนเอาไว้สวยEm | Em Dดี
Em อุตส่าห์ร่ำเรียนมาแทบตาEmย แต่ผลสุดท้ายต้องตกงาDน หมดเงินหมดแรงอยู่ตั้งนาDน วิมานมาพังไร้ชิ้Em | Em Dนดี
| Em | Em || D | D || Em | Em | Em D |
Em แม่จ๋า ลูกกลับมาแนบเนEmา กลับสู่บ้านเราด้วยช้ำชอDก ทุ่มเทกายใจให้บ้านนอDก หลังถูกจับขังหลาEm | (Em D)ยปี
| * |
เนื้อเพลง เรียนและงาน พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ออกเดินจากบ้านสู่เมืองฟ้า สู่เมืองเทวาเมืองบางกอก เดินทางเดียวดายจากบ้านนอก มาเล่า มาเรียน มาศึกษา เจอะคนทั้งแบบนี้แบบนั้น เจอะทั้งแมงวันทั้งจิ้งจอก เจอทั้งคนดีคนกลับกลอก คนหวังปอกลอกมีมากมาย ตั้งใจร่ำเรียนทุกค่ำเช้า ถึงหนักถึงเบาไม่ร้องบอก อยู่ไปวันๆเหมือนมีปลอก ลากคอให้เดินตามทาง ชี้ให้ฉันเดินไปทางไหน จะเร่งรีบไปตามคุณบอก หัวใจเฉื่อยชาแต่ช้ำชอก แตกหักยับเยินป่นปี้ ชี้ให้ฉันเขียนฉันรีบเขียน ชี้ให้ฉันเรียนให้ฉันสอบ แข่งขันกันไปหลายรอบ เหมือนเลือกเอาหมาพันธุ์ดี ทำเพื่อหนทางที่วาดหวัง รีดเค้นพลังพุ่งพวยออก ก็ตามประสาคนจนตรอก หวังงานทำเงินเลี้ยงครอบครัว จวบจนฉันจบการศึกษา รับใบปริญญาที่ฉันชอบ สุขใจแค่ไหนไม่ต้องบอก ยิ้มพลางเดินพลางสบายดี รีบเดินย่ำต๊อกหางาน ความสดชื่นบานที่เคยมี เริ่มหดเริ่มหายลงทุกที ไม่มี ไม่มี ไม่มีงาน รับคน 15 คนทำงาน เด็กฝากเด็กท่านเอา 1 โหล ที่เหลือหมื่นพันร้องไห้โฮ ระบบทางแก้ไม่มี หลายที่หลายแห่งคนทำงาน เช้าชามเย็นชาม 2 ขั้นปี แต่คนขยันทำงานดี ไม่มี ไม่มี ไม่มองมา อย่างงี้เมื่อไหร่บ้านเมืองไทย เจริญก้าวไปทัดเทียมทัน นานาประเทศดั่งคำขวัญ ที่เขียนเอาไว้สวยดี อุตส่าห์ร่ำเรียนมาแทบตาย แต่ผลสุดท้ายต้องตกงาน หมดเงินหมดแรงอยู่ตั้งนาน วิมานมาพังไร้ชิ้นดี แม่จ๋า ลูกกลับมาแนบเนา กลับสู่บ้านเราด้วยช้ำชอก ทุ่มเทกายใจให้บ้านนอก หลังถูกจับขังหลายปี