เรียนและงาน

  พงษ์สิทธิ์ คำภีร์   เพื่อชีวิต
เผยแพร่เมื่อ:  โดย:  60ss


คอร์ดเพลง เรียนและงาน ปู พงษ์สิทธิ์ คำภีร์
เนื้อร้อง/ทำนอง: พงษ์สิทธิ์ คำภีร์

Em | Em |D | D |Em | Em |

 Em  ออกเดินจากบ้านสู่เมืองฟ้Em   สู่เมืองเทวาเมืองบางกอD   เดินทางเดียวดายจากบ้านนอD   มาเล่า มาเรียน มาศึกEm | Em Dษา

 Em  เจอะคนทั้งแบบนี้แบบนั้น Em   เจอะทั้งแมงวันทั้งจิ้งจอD   เจอทั้งคนดีคนกลับกลอD   คนหวังปอกลอกมีมากEm | Em Dมาย

 Em  ตั้งใจร่ำเรียนทุกค่ำเช้Em   ถึงหนักถึงเบาไม่ร้องบอD   อยู่ไปวันๆ เหมือนมีปลอD   ลากคอให้เดินตามEm | Em Dทาง

 Em  ชี้ให้ฉันเดินไปทางไหEm   จะเร่งรีบไปตามคุณบอD   หัวใจเฉื่อยชาแต่ช้ำชอD   แตกหักยับเยินป่นEm | Em Dปี้

 Em  ชี้ให้ฉันเขียนฉันรีบเขีEmยน   ชี้ให้ฉันเรียนให้ฉันสอD   แข่งขันกันไปหลายรอD   เหมือนเลือกเอาหมาพันEm | Em Dธุ์ดี

 Em  ทำเพื่อหนทางที่วาดหวัEm   รีดเค้นพลังพุ่งพวยออD   ก็ตามประสาคนจนตรอD   หวังงานทำเงินเลี้ยงครอบEm | Em Dครัว

 Em  จวบจนฉันจบการศึกษEm   รับใบปริญญาที่ฉันชอD   สุขใจแค่ไหนไม่ต้องบอD   ยิ้มพลางเดินพลางสบาEm | Em Dยดี

 Em  รีบเดินย่ำต๊อกหางาEm   ความสดชื่นบานที่เคยมีD   เริ่มหดเริ่มหายลงทุกทีD   ไม่มี ไม่มี ไม่มีงEm | Em Dาน

 Em  รับคน 15 คนทำงาEm   เด็กฝากเด็กท่านเอา 1 โหD   ที่เหลือหมื่นพันร้องไห้โD   ระบบทางแก้ไม่Em | Em Dมี...

Em | Em |D | D |Em | Em | Em D |
Em | Em |D | D |Em | Em |Em D | Em |

 Em  หลายที่หลายแห่งคนทำงาEm   เช้าชามเย็นชาม 2 ขั้นปีD   แต่คนขยันทำงานดีD   ไม่มี ไม่มี ไม่มองEm | Em Dมา

 Em  อย่างงี้เมื่อไหร่บ้านเมืองไทEm   เจริญก้าวไปทัดเทียมทัD   นานาประเทศดั่งคำขวัD   ที่เขียนเอาไว้สวยEm | Em Dดี

 Em  อุตส่าห์ร่ำเรียนมาแทบตาEm   แต่ผลสุดท้ายต้องตกงาD   หมดเงินหมดแรงอยู่ตั้งนาD   วิมานมาพังไร้ชิ้Em | Em Dนดี

Em | Em |D | D |Em | Em | Em D |

 Em  แม่จ๋า ลูกกลับมาแนบเนEm   กลับสู่บ้านเราด้วยช้ำชอD   ทุ่มเทกายใจให้บ้านนอD   หลังถูกจับขังหลาEm | (Em D)ยปี

* |



คอร์ดเพลง เรียนและงาน พงษ์สิทธิ์ คำภีร์

เนื้อเพลง เรียนและงาน พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ออกเดินจากบ้านสู่เมืองฟ้า สู่เมืองเทวาเมืองบางกอก เดินทางเดียวดายจากบ้านนอก มาเล่า มาเรียน มาศึกษา เจอะคนทั้งแบบนี้แบบนั้น เจอะทั้งแมงวันทั้งจิ้งจอก เจอทั้งคนดีคนกลับกลอก คนหวังปอกลอกมีมากมาย ตั้งใจร่ำเรียนทุกค่ำเช้า ถึงหนักถึงเบาไม่ร้องบอก อยู่ไปวันๆเหมือนมีปลอก ลากคอให้เดินตามทาง ชี้ให้ฉันเดินไปทางไหน จะเร่งรีบไปตามคุณบอก หัวใจเฉื่อยชาแต่ช้ำชอก แตกหักยับเยินป่นปี้ ชี้ให้ฉันเขียนฉันรีบเขียน ชี้ให้ฉันเรียนให้ฉันสอบ แข่งขันกันไปหลายรอบ เหมือนเลือกเอาหมาพันธุ์ดี ทำเพื่อหนทางที่วาดหวัง รีดเค้นพลังพุ่งพวยออก ก็ตามประสาคนจนตรอก หวังงานทำเงินเลี้ยงครอบครัว จวบจนฉันจบการศึกษา รับใบปริญญาที่ฉันชอบ สุขใจแค่ไหนไม่ต้องบอก ยิ้มพลางเดินพลางสบายดี รีบเดินย่ำต๊อกหางาน ความสดชื่นบานที่เคยมี เริ่มหดเริ่มหายลงทุกที ไม่มี ไม่มี ไม่มีงาน รับคน 15 คนทำงาน เด็กฝากเด็กท่านเอา 1 โหล ที่เหลือหมื่นพันร้องไห้โฮ ระบบทางแก้ไม่มี หลายที่หลายแห่งคนทำงาน เช้าชามเย็นชาม 2 ขั้นปี แต่คนขยันทำงานดี ไม่มี ไม่มี ไม่มองมา อย่างงี้เมื่อไหร่บ้านเมืองไทย เจริญก้าวไปทัดเทียมทัน นานาประเทศดั่งคำขวัญ ที่เขียนเอาไว้สวยดี อุตส่าห์ร่ำเรียนมาแทบตาย แต่ผลสุดท้ายต้องตกงาน หมดเงินหมดแรงอยู่ตั้งนาน วิมานมาพังไร้ชิ้นดี แม่จ๋า ลูกกลับมาแนบเนา กลับสู่บ้านเราด้วยช้ำชอก ทุ่มเทกายใจให้บ้านนอก หลังถูกจับขังหลายปี